In de loop van 2009 kregen we het verzoek van de to
enmalige organisatoren, om mee te denken over de organisatie van de intocht van Sinterklaas in Ospel vanaf 2009. Tot en met 2008 organiseerde en financierde de Gezamenlijke Middenstand Ospel dit. Echter deze werd helaas zo klein dat dit moeilijk werd voor de enkele middenstanders die Ospel nog rijk was. Het verzoek kwam bij de Dorpsraad terecht. Natuurlijk hebben we dit opgepakt en zijn gaan kijken hoe de intocht toch in stand gehouden kon worden. Twee bestuursleden, Rian Schonkeren en Jan Smeets hebben zich gebogen over hoe nu verder. Gezamenlijk met enkele vrijwilligers hebben we de handen uit de mouwen gestoken om deze mooie activiteit te behouden. Dat was het doel, alleen hoe financier je dit evenement wat voorheen door de middenstand betaald werd? En is het nog steeds wenselijk op de traditionele manier? En hoort een intocht niet in het gemeenschapshuis Haaze-Hoof plaats te vinden ipv bij het Peeljuweel. Kortom, nieuwe mensen, nieuwe wensen. Allemaal frisse ideeën werden geopperd.
En zo kwam het dat Sinterklaas anno 2009 op een compleet verrassende manier ingehaald werd. Ieder jaar weer een ander verhaal/thema. Wat begon met boeven te paard, brandende schoorsteen met een heuse brandweerauto en sirene, de postbode met zijn busje waarin de pakjes zaten die verdwenen waren, de takelwagen van Duyts waar de Sint in zijn cabrio opgetakeld hing, natuurlijk ook de politie die een jaar de intocht bijwoonde met natuurlijk sirenes tot de boeren die met hun tractors de Sint inhaalde. Elk jaar weer opnieuw een verhaal, geprobeerd om de actualiteit van het dorp erin te verwerken. De
nk aan de voetbalspaarplaatjes bij de Coop, of aan de discobus waarmee de kinderen een jaar lang naar Nederweert gingen. Kortom een hele happening die wordt gedragen door de hele gemeenschap.
Natuurlijk kan dit niet zonder de nodige financiële middelen. Het bleek al snel dat middenstanders en bedrijven, maar ook ouders en opa’s en oma’s, bereid waren om de intocht te sponsoren. Dit heeft geleid dat het evenement jaarlijks georganiseerd kan blijven worden door een enthousiast team van vrijwilligers. Zelfs in coronatijd, toen we eigenlijk niet eens buiten mochten komen, wist de organisatie op een ludieke manier de kinderen te verassen door de pieten naar de kinderen toe te laten komen met tuk tuks. Een hele organisatie om alle kinderen in heel Ospel te bereiken, maar het lukte wel. Wat een blije gezichten. En dáár doen we het voor.
Ook hét moment om een einde te maken aan het zwarte pieten tijdperk. Niet dat we dit als comité zo graag wilden maar het speelde al jaren en ooit zouden we er voor moeten zwichten. Corona was
dé mogelijkheid om met de zwarte mondkapjes toch nog “zwarte piet” te kunnen zijn. En nu zijn we een paar jaar verder en wij discussiëren niet meer over roetveegpieten. Wij maken ons graag druk over hoe we het de kinderen naar hun zin kunnen maken. En dat doen we maar al te graag. Hopelijk blijft de mooie traditie nog lang in stand.